Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΙΣ 15 ΚΑΙ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010, ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΙΣ 15 ΚΑΙ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010, ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

1973, 1980, 1985, 1990, 1991, 1995, 2003, 2008

Παρόν και μέλλον είναι η ΑΝΑΡΧΙΑ

και οι ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ που δείχνουν το δρόμο της

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ στο Κτήριο ΜΑΧ (Ισόγειο)

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου ώρα 6.30μμ

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου 1995,

το κράτος και η εκσυγχρονιστική

αναδίπλωσή του

Τρίτη 16 Νοεμβρίου ώρα 630μμ

Επαναστατική προοπτική,

Αντάρτικα Πόλης και Αναρχία

Προβολές Βίντεο από τις 11 το πρωί

Έκθεση φωτογραφίας

Αναρχική Αρχειοθήκη

anarchy.gr

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010


Μην ταπεινώνεσαι, Μην ψηφίζεις


ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Τοπική Αυτοδιοίκηση, Άμεση δημοκρατία και Αναρχική προοπτική

ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΑΦΙΣΑΣ-ΣΚΙΤΣΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ 1 Νοεμβρίου, ώρα 630μμ,

στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Aθήνας (Πατησίων)


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΡΙΤΗ 2 Νοεμβρίου, ώρα 530μμ

ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Καθωσπρέπει δολοφονίες στη Στοά Κοραή

Καθωσπρέπει δολοφονίες στη Στοά Κοραή

Στοά Κοραή, ένα κτίριο με αιματηρή ιστορία, που συνεχίζεται.

Η γνωστή στους περισσότερους Στοά Κοραή με τις δυο εισόδους μια επί της Κοραή και μια επί της Σταδίου, μια στοά και ένα κτίριο με πολύ ματωμένη ιστορία. Αρχικά το κτίριο ήταν ιδιοκτησίας της Εθνικής Ασφαλιστικής, λίγο μετά την ολοκλήρωση του επιτάσσεται από την κυβέρνηση Μεταξά, την άνοιξη του 1940 και το 1941επιστάσσεται από τους Ναζί για να στεγάστεί η Κομμαντατούρα, ενώ τα υπόγεια του μετατράπηκαν σε κρατητήρια των μεταγωγών των μελλοθανάτων,μέχρι τη μεταφορά τους στα οριστικά σημεία εκτελέσεως της ποινής τους (Αβέρωφ-Μέρλιν-Χαϊδάρι).

Με την μετάβαση της εξουσίας από την κατοχική κυβέρνηση το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως αρχηγείο του ΕΑΜ μέχρι τον Δεκέμβρη του 1944. Τα χρόνια πέρασαν, κτίριο στέγασε κεντρικές υπηρεσίες της ΔΕΗ, η Αθήνα συνέχισε να “άλλαζει προσωπείο” και έτσι το κτίριο και η Στοά Κοραή πέρασε άγνωστο με ποιο τρόπο στον Όμιλο Χαραγκιώνη, που την ανακαίνισε και την εκμεταλλεύεται με ένα πλήθος καφετεριών που ένας καφές στοιχίζει από 6 ευρώ και πάνω και φαγάδικων για τους νεογιάπηδες και τους “επιχειρηματίες”. Μια τέτοια επένδυση στη καρδιά της Αθήνας χρειάζεται και την ανάλογη επιστασία για να διατηρήσει τον καθωσπρεπισμό της… και να αξίζει τα λεφτά της.

Έτσι τα τσιράκια του ομίλου Χαραγκιώνη, πιστά στο πνεύμα των κρατηρίων μεταγωγών της Κομμαντατούρ, ξεκίνησαν αρχικά με απειλητικές επιστολές προς όσους μαγαζάτορες έβαζαν νερό στα αδέσποτα, πέρασαν στις φραστικές απειλές στους ανθρώπους που ταΐζουν και προσέχουν τα ζώα της στοάς, και γρήγορα πέρασαν στα έργα… Πέντε ήταν τα σκυλιά που λιάζονταν στη Κοραή, η Λίζα, ο Σωτήρης, ο Βίκτωρας, η Κανέλα, ο Μήτσος.

Τα τρία πρώτα δηλητηριάστηκαν πριν μερικούς μήνες.

Αυτή την βδομάδα ήταν η σειρά της Κανέλας, η οποία είχε 5 χρόνια πείρας στο δρόμο και τη φόλα δεν θα την έτρωγε με μιας, έτσι το τέρας που τη δολοφόνησε, όπως είπαν οι κτηνίατροι που την περιέθαλψαν πριν πεθάνει, είχε βάλει τη μάσκα του ανθρώπου και την τάιζε για μερικές μέρες βάζοντας μικρές δόσεις δηλητηρίου στη τροφή της, και σκοτώνοντας την αργά και βασανιστικά, μέχρι που έφτασε να μη μπορεί να σηκωθεί, μέχρι που γεμίσαν τα πνευμόνια της αίμα και δεν άντεξε, όσο και να προσπάθησαν οι γιατροί.

Στη στοά έμεινε μόνο ο τετράποδος φίλος Μήτσος, μόνος πια… Ο Χαραγκιώνης και τα τσιράκια του καθαρίζουν την “επένδυση”.

Οι φίλοι της Κανέλας όμως δεν έχουν σκοπό να το αφήσουν έτσι…μας έστειλαν το παρακάτω κείμενο, και την Τρίτη στις 7.00 το απόγευμα καλούν σε συγκέντρωση στη Στοά Κοραή.

Δολοφονίες στη στοά Κοραή


Δημοσιεύτηκε από Ε. από συλλογικότητα anarchy press gr

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Σχετικά με την «εξαφάνιση» του Λουκάνικου



Μετά από επικοινωνία που είχαμε με τους ανθρώπους που προσέχουν τον Λουκάνικο και άλλα σκυλιά του κέντρου, μάθαμε ότι ο Λουκάνικος από τις 6 Μαΐου φιλοξενήθηκε στο σπίτι τους γιατί είχε τραυματιστεί πιθανά στο πόδι, και παράλληλα ακολουθούσε θεραπεία για την ερλειχίωση ασθένεια που προέρχεται από μολυσμένο τσιμπούρι και θεραπεύεται με χορήγηση αντιβίωσης.
Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν τρομοκρατηθεί από την έκταση της δημοσιότητας που έχει πάρει ο Λουκ, και δέχονται συνέχεια ύπουλες προτάσεις για «υιοθέτηση» του Λουκ , από σωματεία, όψιμους «φιλόζωους», συλλόγους και κυρίες, εγχώριους και αλλοδαπούς. Παράλληλα δέχονται και απειλές για τη ζωή των φίλων μας . Πιστεύουν ότι η θέση του Λουκ και των άλλων σκυλιών είναι στις γειτονιές που έχουν επιλέξει να ζουν και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να τα εμβολιάζουν και να τα προσέχουν, όπως τώρα που ο Λουκ χρειάστηκε την αγωγή.
Αντιμετωπίζουν όμως και πρόβλημα με τον δήμο Αθηναίων, ο οποίος τον τελευταίο καιρό σε καινούργιες αυθαίρετες τακτικές και μετά από ανώνυμες καταγγελίες για δήθεν δαγκώματα, μαζεύει τους αδέσποτους και τους καταδικάζει σε ισόβιο εγκλεισμό στις εγκαταστάσεις που διατηρεί πιθανά στο Μαρκόπουλο.
Αυτό έγινε με τον Ριβάλντο τον σκυλάκο της νομικής, που συμμετείχε και αυτός στις πορείες, τον πρόσεχαν οι ίδιοι άνθρωποι και μετά από καταγγελία κάποιου φύλακα της νομικής συνελήφθη από τον Δ.Α και δεν θα επιστρέψει ποτέ στη νομική αλλά θα παραμείνει αυθαίρετα έγκλειστος μέχρι να πεθάνει στο κέντρο του δήμου, εκτός αν υιοθετηθεί από κάποιον και μείνει σε κάποιο σπίτι. Προ καιρού το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με τον Λουκάνικο, που από ανώνυμη καταγγελία ότι δάγκωσε κάποιον στο Σύνταγμα, μεταφέρθηκε στο Μαρκόπουλο και οι άνθρωποι που τον προσέχουν δυσκολεύτηκαν πολύ για να τον απελευθερώσουν.
Από σήμερα το βράδυ ο Λουκάνικος ή Θόδωρος θα επιστρέψει στα αγαπημένα του μέρη. Οι άνθρωποι που τον προσέχουν παρακαλούν να του ρίχνουμε καμιά ματιά και να ενημερώνουμε αν χρειάζεται για κάτι και για το που βρίσκεται στο τηλέφωνο που υπάρχει στο ταμπελάκι που του έχουν φορέσει, γιατί είναι γνωστό ότι ο Λουκάνικος έχει μεγάλη ακτίνα δράσης. Για εκείνους είναι ο φίλος τους Θόδωρος, για άλλους ο Λουκάνικος.
Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα και για να αποφεύγουμε τους θηρευτές δημοτικούς ή φιλοζωικούς μπόγιες, και τους γλυκερούς φιλόζωους που νομίζουν ότι τα τετράποδα είναι για να τα βάζουμε στον κλίβανο αποστείρωσης, να τα στειρώνουμε, να τα κλείνουμε σώνει και ντε σε τέσσερις τοίχους, να τραβάμε κονδύλια με την ευκαιρία κλπ, μπορούμε όλοι να προσέχουμε τους τετράποδους συντρόφους μέσω του τηλεφώνου που υπάρχει στο ταμπελάκι τους, και έτσι να συνδράμουμε όλοι στις ανάγκες που ίσως παρουσιαστούν, ιδιαίτερα ύστερα από την τελευταία επικοινωνιακή φούσκα, που τους καθιστά τώρα ακόμα πιο ευάλωτους σε κακοήθειες μέσα στους δρόμους της πόλης, που μπορεί να γίνουν ακόμα πιο μοναχικοί χωρίς την δικιά τους παρουσία. Σε περίπτωση που κάποιοι αφαιρέσουν το κολλάρο με το ταμπελάκι από τον Λουκ ή από άλλο σύντροφο, με σκοπό να τους απομονώσουν, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το e-mail: skiloloi@gmail.com

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΣΕ ΜΑΘΗΤΗ ΑΠΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ

Κείμενο που μας στάλθηκε

14o Λύκειο Αθηνών στο Κουκάκι. Εκεί που η ανοχή στη νάρκωση και τα μαχαίρια των φασιστών είναι δεδομένη, η αυστηρότητα και η προσχηματική τήρηση των νόμων, εξαντλείται σε όσους δεν υποτάσσονται στις έρπουσες φασιστικές ενδοσχολικές ντιρεκτίβες συμπεριφοράς και ιδεών.

Για άλλη μια φορά ο διευθυντής του 14ου Λυκείου, έδειξε τα σάπια δόντια του. Έχοντας καταλάβει αυτή την θέση επί ΝΔ από παλαιότερους εκπαιδευτικούς που την δικαιούνται, μεθόδευσε τώρα με κάθε τρόπο την παραμονή του και την αναρρίχησή του στο σύστημα, εξαπολύοντας με δόλο, πολιτικό διωγμό σε ένα παιδί ώστε να πλήξει και να τιμωρήσει και τους γονείς του για τους κοινωνικούς αγώνες τους.

Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, ο διευθυντής του 14ου λυκείου, μοίραζε τριήμερες αποβολές σε μαθητές που αρνούνταν να παραστούν στην προσευχή, αλλά παράμεναν σιωπηλοί στην είσοδο του σχολείου και απειλούσε μαθητές για τη συμμετοχή τους στην κατάληψη του σχολείου.*

Φέτος υπομονετικά όπως κάτι τέτοιοι συνηθίζουν και για έναν ολόκληρο χρόνο περίμενε στη γωνία μαθητή της Α΄Λυκείου που είχε καταγγείλει μέσω των γονιών του τον Ιανουάριο του 2009 τη μεθόδευση της βουλής για την απόδοση τιμωρίας σε μαθητές της περυσινής Γ΄Γυμνασίου (συστεγάζονται) που είχαν επισκεφτεί το κτίριο της και είχαν απαντήσει όπως άξιζε (και όπως θα απαντούσε ο καθένας) στα ανώνυμα ερωτηματολόγια έρευνας αξιολόγησης για την βουλή και τις λειτουργίες της, που τους είχαν μοιράσει μετά την επίσκεψη τους στο Βαυαρικό παλάτι
Τότε η βουλή είχε ζητήσει τα ερωτηματολόγια να επιστραφούν στο σχολείο και να γίνει γραφολογικός έλεγχος, ώστε να τιμωρηθούν όσοι την αξιολόγησαν όπως της άξιζε.
Αυτή η ιστορία σταμάτησε, εξαιτίας της έκτασης που πήρε στα μμε και από τους γονείς του μικρού.
**

Αυτά τα πράγματα όμως δεν συγχωρούνται και ο μαθητής που τα κατήγγειλε, κόπηκε φέτος στο τέλος της χρονιάς από απουσίες, οι οποίες ήταν σε γνώση των γονιών, αφού οφείλονταν , σε δική του ασθένεια, σε θάνατο μέλους της οικογένειας του, ενώ κάποιες άλλες ήταν 5λεπτες καθυστερήσεις λόγω απόστασης, ή λόγω γενικών απεργιών (μιας και υπάρχουν απεργοσπάστες), αφού το παιδί δεν έμενε πια κοντά και υπήρχε η δυνατότητα (σε συμφωνία με τον διευθυντή η οποία όπως φάνηκε ήταν μονομερής), να μη ληφθούν αυστηρά υπόψη και να υπάρχει η σχετική στοιχειώδης ενημέρωση και επικοινωνία με το σχολείο .
Στους γονείς με δόλο δε δόθηκε ούτε η ενημέρωση, ούτε η δυνατότητα, για να δικαιολογήσουν τις μέρες ασθενειών, ούτε με το τέλος του χρόνου, όπως συνηθίζεται, αφού ενημερώθηκαν εκ των υστέρων για την εξέλιξη στην τροπή που έδωσε ο διευθυντής.
Επικαλούμενος αλαζονικά και εκ των υστέρων ο διευθυντής Γ. Χούσος κατά το δοκούν το νόμο παραβλέποντας και καταπατώντας την συμφωνία που ο ίδιος είχε κάνει με τους γονείς για την απαιτούμενη ελαστικότητα στα προβλήματα που υπήρχαν μόνο λόγω απόστασης ώστε να παραμείνει ο μικρός σε αυτό το μακρινό σχολείο. Ταυτόχρονα εξαφάνισε και τα παλαιότερα δικαιολογητικά απουσιών που ήδη είχαν κατατεθεί στη διάρκεια του χρόνου. ‘Έτσι με αυτό τον άθλιο τρόπο πέτυχε να έχει ο διευθυντής ύπουλα τον τελευταίο καταχρηστικό λόγο την τελευταία στιγμή της σχολικής χρονιάς, ώστε να καταπατήσει την συμφωνία που ο ίδιος έκανε και έτσι να εξοβελίσει αθώους, με απύθμενο θράσος και κακία στην εκδικητικότητα την δική του και του συστήματος….
Για τον διευθυντή Γ Χούσο, είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι τίποτα αν και επαγγελματίας «παιδαγωγός», να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να εξοντώσει και να καταστρέψει τη ζωή ενός παιδιού με την πρώτη ευκαιρία, παρουσιαζόμενος δήθεν αμείλικτος και αυστηρός για τις ανάγκες του έργου που παίζει, ενώ καταπατάει τις συμφωνίες που ο ίδιος με δόλο έκανε με τους γονείς.
Δεν είναι όμως το ίδιο αμείλικτος και αυστηρός στη νάρκωση και την καταστολή, μέσω των μπάφων που δίνουν και παίρνουν στις τουαλέτες του 14ου Λυκείου δημιουργώντας ανθρώπους εξαρτημένους και υποταγμένους, ούτε είναι αμείλικτος στις απειλές με μαχαίρια φασιστών μέσα στο σχολείο.
Αυτά για τον διευθυντή Χούσο, παραβλέπονται αφού είναι βοηθητικά στο έργο του, που είναι η επιβολή, η καταστολή, η υποταγή και η εξόντωση. H σκοπούμενη δολοφονία των συνειδήσεων ανηλίκων κατά συρροήν.
Και το σύστημα φροντίζει και του παρέχει όλα τα επιμέρους ώστε να μπορεί να στήνει και να εξαπολύει ανενόχλητος πολιτικό διωγμό σε μια οικογένεια, προς τέρψη των κομματικών ταγών του συστήματος.
Δεν ξέρει όμως ο διευθυντής Χούσος, ότι ό, τι και να κάνει την καρδιά, την ψυχή και την ανθρωπιά δεν μπορεί να την καταστείλει με τίποτα εκεί που υπάρχει, και το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να δυναμώσει το πείσμα και την δίψα για ζωή του 15χρονου μαθητή και όλων όσων έμαθαν για αυτή την ελεεινή κρατική συμπεριφορά ενώ ταυτόχρονα να ανοίξει τα μάτια του κόσμου για το τι ακριβώς υπηρετούν κάτι τέτοιοι.

*http://st-antipnoia.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html

** Η βουλή δεν ανέχεται τα αρνητικά σχόλια tvxs.gr

~ από anarchypress στο 17/05/2010.




Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Μια τυχαία “κλοπή” με πολύ νόημα, μέρες που είναι…

Μια τυχαία “κλοπή” με πολύ νόημα, μέρες που είναι…

Μια πολύ “τυχαία” με πολύ νόημα αλλά και σκεφτικό κλοπή δύο φορητών υπολογιστών και μαζί ενός τεραστίου αρχείου βίντεο εντεταλμένων καταστροφών κοινωνικών και αρχαιολογικών χώρων από το κράτος, τα τσιράκια του, και τους αφέντες του, που περιελάμβανε και παράλληλες παλιές αγαπημένες οικογενειακές στιγμές, συνέβη το μεσημέρι του Σαββάτου, σε σπίτι κοινωνικών αγωνιστών και στη φάση υπερδραστήριας έρευνας για “γιάφκες” και κάλυψης με αυτό τον τρόπο των όποιων συμφωνιών για κοινωνικό έλεγχο και καταστολή, Διαβάστε κι άλλο »

από anarchy press





Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση και εξάρτηση. Συγκεντρώση Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου

Ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση και εξάρτηση. Συγκεντρώσεις και συζήτηση-προβολή

Επειδή είναι ένα ξεπερασμένο παραμύθι, πως η νεανική αμφισβήτηση, η επαναστατικότητα και ο πειραματισμός εκφράζονται με τη χρήση οιασδήποτε ουσίας

Επειδή η δήθεν ελεύθερη επιλογή στο life style και στο ντοπάρισμα δεν μπορεί να καλύψει την ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ, την ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, το ΦΟΒΟ, την ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ, την ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ, την ΠΛΗΞΗ… που έχουν επιβληθεί

Επειδή οι ουσίες που «ανεβάζουν» και οι ουσίες που «κατεβάζουν» είναι εξ ίσου κατασταλτικές

Επειδή κάθε είδους νάρκωση, ΠΑΡΑΝΟΜΗ ή ΝΟΜΙΜΗ, είναι ακόμη μια φυλακή

Γι’ αυτό τα οδοφράγματα απέναντι σε κράτος κι εξουσία ορθώνονται και ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση κι εξάρτηση

Συγκεντρώσεις

Προπύλαια

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου ώρα 5μμ

Περιστέρι

Παρασκευή 5 Μαρτίου ώρα 5μμ, στο ΜΕΤΡΟ του Αγ. Αντωνίου

ΣΥΖΗΤΗΣΗ – Προβολή

Παρασκευή 19 Μαρτίου ώρα 6.30μμ στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ της Αθήνας (Πατησίων)

Συσπείρωση Αναρχικών

Αναρχικοί/ες μέσα κι έξω από σχολεία και σχολές

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Βίντεο: Μακρόνησος, τόπος εξορίας

Το βίντεο αυτό, προβλήθηκε στο αναρχικό διήμερο του Πολυτεχνείου, που διοργανώνεται από την Αναρχική Αρχειοθήκη, στις 16 Νοεμβρίου 2008


Μακρόνησος.
Εξήντα χρόνια πριν, στις 29 Φλεβάρη και την 1η Μάρτη του 1948 συντελείται ένα ομαδικό έγκλημα σε βάρος των σκαπανέων του Α΄ τάγματος. Ο επίσημος απολογισμός είναι 17 νεκροί και 61 τραυματίες, ενώ από τη φρουρά του στρατοπέδου υπάρχουν τέσσερις τραυματίες από πέτρες. Προσωπικές μαρτυρίες ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε περισσότερους από 200.
Είναι ένα σημαντικό επεισόδιο στο τρομακτικό στρατόπεδο αναμόρφωσης, που τέθηκε σε λειτουργία το Μάη του1947 (Μετά την απόφαση του ΓΕΣ της 3 Απριλίου 1947). Σημαντικό γεγονός αλλά όχι και καθοριστικό. Κι όμως, η σημερινοί συνέταιροι στο μεγάλο εξουσιαστικό πανηγύρι στο οποίο έχουν επιδοθεί εδώ και δεκαετίες το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη και να εξοπλίζουν το ιδεολογικό οπλοστάσιο τους με όπλα, που κατασκευάζουν ψεύτικες συνειδήσεις.
Κι όμως πολλά είναι τα αδιαπέραστα πέπλα που έχουν απλωθεί τόσο από τους «δεξιούς» όσο και από τους «αριστερούς», μέσα στο πνεύμα της συναίνεσης και της ομοψυχίας για «το καλό του τόπου». Μια τετριμμένη φράση που χρησιμοποιούν ανέκαθεν όταν θέλουν να τονίσουν την εθνικοπατριωτική ομοψυχία και την συναίνεση στο προχώρημα των κυριαρχικών σχεδιασμών.
Το νησί αυτό, που είναι ένας ξερόβραχος 18 περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων, αποτέλεσε το μέρος όπου στήθηκε η ελληνική, η δεξιά εκδοχή των Γκούλαγκ. Όσο υπάρχει, θα υπενθυμίζει την κτηνωδία της εξουσίας. Κι αν εδώ στήθηκε η δεξιά εκδοχή της σε άλλα σημεία του ελλαδικού χώρου, αλλά και πέρα απ’ αυτόν, είχαμε την αριστερή και μαρξιστική της εκδήλωση. Άλλωστε, ο κρατισμός και η εξουσιαστική μανία είτε με την «αριστερή» είτε με την «δεξιά» ιδεολογική της απόχρωση, είναι το ίδιο εχθρική προς την ανθρώπινη οντότητα, αλλά και όχι μόνο προς αυτήν.

Μακρόνησος.
Το κράτος (και αργότερα η αριστερά) φόρτωσε τα εγκλήματά του σε μία από τις προσωπίδες του, αυτήν που ονομάστηκε φασισμός. Για να σκεπαστεί το ιστορικό και συνολικό έγκλημα. Κι όμως. Το νησί αυτό (όπως και η Γυάρος) δεν χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σαν χώρος εξόντωσης, αναμόρφωσης, και φυλάκισης. Πολλές φορές στη διάρκεια της γνωστής εδώ και επτά χιλιάδες χρόνια ιστορία του η Κρανάη ή νησί της Ελένης, όπως ονομαζόταν τα πολύ παλιά χρόνια, χρησιμοποιήθηκε σαν χώρος φυλάκισης ανθρώπινων σωμάτων και ψυχών.
Πολύ πριν έρθει το 1947, στη διάρκεια του Βαλκανικού πολέμου το 1912 με 1913 είχε μεταφερθεί μεγάλος αριθμός τούρκων αιχμαλώτων, που έζησαν και εξοντώθηκαν σ’ αυτό το «ειδυλλιακό» περιβάλλον μέχρι που υπογράφτηκε η «ειρήνη» οπότε, οι εναπομείναντες, μετακινήθηκαν στην Τουρκία.

Μακρόνησος.
Χιλιάδες βασανισμένοι. Ανανήψαντες με την κάλυψη του κόμματος και αμετανόητοι είτε λόγω της πίστης τους σ’ αυτό, είτε σαν στάση αγώνα και ζωής έξω απ’ αυτό. Τόσο οι χιλιάδες μετανοημένοι όσο και οι πολύ λιγότεροι αμετανόητοι εξοντώθηκαν ή αναμορφώθηκαν από τις δύο αντιτιθέμενες τάσεις της εξουσίας, της κρατικής επιβολής. Κοινή επιδίωξη ήταν η ΠΛΗΡΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗ. Τόσο από αυτούς που εξαπάτησαν αναρίθμητες ανθρώπινες υπάρξεις και τους έσυραν στα στρατόπεδα και τους «παράδεισους» του ανατολικού μπλοκ, όσο και από εκείνους που έστησαν τη Μακρόνησο, τη Γυάρο, τον Άη Στράτη.

Μακρόνησος
Εδώ άρχισαν να στοιβάζονται χιλιάδες άνθρωποι μετά το Δεκέμβρη του 1944 και την συμφωνία της Βάρκιζας που υπόγραψε η ΕΑΜική αντιπροσωπεία το Φλεβάρη του 1945. Τα συμβαλλόμενα μέρη που την υπέγραψαν ήξεραν πολύ καλά τί θα επακολουθούσε: «Αμνηστεύονται τα πολιτικά αδικήματα τα τελεσθέντα από της 3ης Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της υπογραφής του παρόντος. Εξαιρούνται της αμνηστίας τα συναφή κοινά αδικήματα κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήσαν απαραιτήτως αναγκαία δια την επιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος. Ο σχετικός νόμος θα δημοσιευθή άμα τη υπογραφή της παρούσης συμφωνίας» (άρθρο 3 της συμφωνίας)
Ό,τι απόμεινε τώρα είναι πόνος, πίκρα, εμπειρία, ανάμνηση. Αμετακίνητα στερεωμένοι οι μεν και οι δε. Κι ο χρόνος να κυλά μέσα από τις αναμνήσεις μιας φρίκης. Παγωμένες εικόνες, σκληρές στιγμές, πείσμα αλλά και πάθος.

Ένα πάθος που θα έπρεπε να εξαγοραστεί, να τσακιστεί να αποδιοργανωθεί και να ενταχτεί. Για να έρθει μετά και επίσημα ο «αλληλοσεβασμός» των αντιπάλων. Για να αποδειχθεί ότι η αμφίπλευρη «αναμόρφωση» δεν ήταν άσκοπη. Για να φανεί πως όσο λιγοστεύουν οι επιζήσαντες, τόσο η παραποιημένη ιστορία, η μονόπλευρη πραγματικότητα τείνει να αλώσει ακόμα περισσότερες συνειδήσεις.

Άλλωστε η αποδόμηση της ανθρώπινης υπόστασης, που επιχειρούσαν οι βασανιστές της Μακρονήσου, μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί από την ιδεολογική παγωνιά μιας ανταγωνιστικής στάσης που κατασκευάζει απολιθώματα, γενίτσαρους και νεογενίτσαρους της αριστεράς.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Πέρασαν 60 χρόνια από την σφαγή των αρχών του 1948. Εξήντα ένα χρόνια από τότε που κατασκευάστηκε ένα ακόμη νεκροταφείο όπου επιχειρήθηκε να θαφτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και πενήντα ολόκληρα χρόνια από τότε που το αναμορφωτήριο έκλεισε. Τα σύγχρονα αναμορφωτήρια όμως δεν έπαψαν να είναι σε δράση. Μήπως επειδή τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει το πάθος για την ανθρωπιά, τη λευτεριά και την κοινωνική δικαιοσύνη;

Τα αναμορφωτήρια δεν μπόρεσαν να ανακόψουν τους αγώνες των καταπιεσμένων.
Κορυφαίες στιγμές παραμένουν τα «Ιουλιανά» του 1965, η Μεγάλη εξέγερση το Νοέμβρη του 1973, οι μεγάλες συγκρούσεις των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, το Πολυτεχνείο του 1985, το Πολυτεχνείο του 1995, οι μαθητικές κινητοποιήσεις της τελευταίας δεκαετίας του εικοστού αιώνα μέχρι σήμερα όπως οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις της κρατικής επιβολής αλλά και μια ατέλειωτη σειρά γεγονότων με κοινωνική και απελευθερωτική ουσία.
Γεγονότα που έχουν μεγάλη σημασία λόγω της έντασης με την οποία εκδηλώθηκαν όσο και από το γεγονός της συμμετοχής χιλιάδων ανθρώπων ιδιαίτερα νεολαίων.

Μακρόνησος
Ένα μέρος όπου η εξουσία επιχείρησε το ακατόρθωτο και πέτυχε μόνο πρόσκαιρα αποτελέσματα. Η θλιβερή της συνέχεια θα δοκιμάζεται από το πνεύμα της ανυποταξίας που θα εξακολουθεί να δαμάζει μέσα στο χρόνο τα κάθε είδους Γκουαντανάμο που στήνονται.


www.anarchypress.gr

Αναρχική Αρχειοθήκη, συντρόφισσες, σύντροφοι